ความหมายของคำว่า ' ขบ ๑ '

ความหมายของคำว่า ' ขบ ๑ '
ขบ ๑ หมายถึง ก. เอาฟันเน้นเพื่อให้แตก เช่น ขบเมล็ดแตงโม, เอาฟันเน้นกัน เช่นขบฟัน; กัด เช่น หมาใดตัวร้ายขบบาทา. (โลกนิติ); อาการที่เมื่อยปวดเหมือนมีอะไรบีบหรือกดอยู่ที่ตรงนั้น เรียกว่า เมื่อยขบ,ลักษณะของสิ่งที่ยังเข้ากันได้ไม่สนิท ยังปีนหรือเกยกันอยู่ เช่นบานประตูขบกัน; อาการที่เล็บมือเล็บเท้ายาวจนกดเนื้อข้างเล็บเรียกว่า เล็บขบ.

ขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน
ก. แสดงอาการโกรธเมื่อยังทําอะไรเขาไม่ได้.
ขบคิด
ก. คิดตรึกตรองอย่างหนัก.
ขบฉัน
ก. เคี้ยวกิน (ใช้แก่นักบวช). น. เรียกอาหารการกินของนักบวชว่าของขบฉัน.
ขบปัญหา
ก. คิดแก้ปัญหา.
ขบเผาะ
ว. เรียกผลมะม่วงอ่อน ๆ ขนาดหัวแม่มือว่า มะม่วงขบเผาะหมายเอาเสียงเวลาเอาฟันขบดังเผาะ; โดยปริยายเรียกวัยของเด็กหญิงที่เพิ่งเริ่มแตกเนื้อสาวว่า วัยขบเผาะ.
ขบไม่แตก
ก. คิดไม่ออก, แก้ไม่ตก, (ใช้แก่ปัญหา).
ขบ ๒
ดู คางเบือน.